5 Διασημότητες που έχουν μιλήσει για την ψυχική τους υγεία

Η ψυχική υγεία είναι εδώ και πολύ καιρό ένα θέμα γεμάτο στίγμα. Μεγαλώνοντας, μας διδάχτηκαν μέσω των κοινωνικών κανόνων, των πολιτισμικών διακλαδώσεων και κακοποίησαν τη γλώσσα για να μην μιλήσουμε γι 'αυτό. "Είναι τρελός", σχεδόν κάθε πρόσωπο έχει πει για μια γυναίκα σε κάποιο σημείο ή άλλο. Άλλες ενοχλητικές λέξεις για ψυχικές ασθένειες είχαν πετάξει γύρω από σχολικές παιδικές χαρές με ευκολία και ήρεμη σκληρότητα.

Έκτοτε, όλο και περισσότερες γυναίκες στο προσκήνιο αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα τους για να καταργήσουν τη μυστική φύση που περιβάλλει την ψυχική υγεία. Είναι πραγματικό, συμβαίνει και δεν είναι κάτι που πρέπει να ντρέπεται. Όσο περισσότερο μιλάμε για αυτό, τόσο λιγότερο φοβισμένος και μόνος αισθανόμαστε και τόσο πιο εύκολο είναι να ζητήσουμε βοήθεια. Κρατήστε κύλιση για πέντε ιστορίες που αξίζει να διαβάσετε.

Το DBT έχει αλλάξει εντελώς τη ζωή μου. Εύχομαι περισσότεροι άνθρωποι να μιλάνε για τη θεραπεία.

Η Selena Gomez είπε στην Vogue : "Οι εκδρομές είναι ένα πραγματικά μοναχικό μέρος για μένα." Η αυτοεκτίμησή μου πυροβολήθηκε, ήμουν καταθλιπτικός, ανήσυχος, άρχισα να έχω κρίσεις πανικού αμέσως πριν φτάσω στη σκηνή ή αμέσως μετά την έξοδο από τη σκηνή. αισθάνθηκα ότι δεν ήμουν αρκετά καλός, δεν ήταν ικανός . " Είπε σε μια δήλωση: «Όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, περίπου ένα χρόνο πριν αποκάλυψα ότι έχω λύκο, μια ασθένεια που μπορεί να επηρεάσει τους ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους. Ανακάλυψα ότι το άγχος, οι κρίσεις πανικού και η κατάθλιψη μπορεί να είναι παρενέργειες του λύκου, που μπορεί να παρουσιάσει τις δικές του προκλήσεις. Θέλω να είμαι ενεργός και να επικεντρωθώ στη διατήρηση της υγείας και της ευτυχίας μου και αποφάσισα ότι ο καλύτερος τρόπος για να προχωρήσουμε είναι να πάρουμε λίγο χρόνο.

Στη συνέχεια, ο Gomez εγκατέλειψε το κινητό της για 90 ημέρες ατομικής και ομαδικής θεραπείας με μια μικρή ομάδα γυναικών. «Δεν γνωρίζετε πόσο απίστευτο αισθάνθηκε να είναι με έξι κορίτσια», είπε σε Vogue . "Αληθινοί άνθρωποι που δεν μπορούσαν να δώσουν δύο sh * ts για το ποιος ήμουν, που αγωνίζονται για τη ζωή τους. Ήταν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έκανα, αλλά ήταν το καλύτερο που έχω κάνει ". Ο Γκόμεζ έχει βρει παρηγοριά με τη διαλεκτική συμπεριφοριστική θεραπεία, ένα είδος θεραπείας που «εστιάζει στη βελτίωση της επικοινωνίας, της νοοτροπίας και της ανάπτυξης των σωστών γνωστικών εργαλείων για την αντιμετώπιση των συναισθηματικών σκαμπανεβάσεων» - μια πιο βασισμένη στις δεξιότητες προσέγγιση για την αντιμετώπιση του άγχους. "Το DBT έχει αλλάξει εντελώς τη ζωή μου", λέει. "Εύχομαι περισσότεροι άνθρωποι να μιλάνε για τη θεραπεία."

Όπως και ο καθένας, με PPD ή χωρίς, έχω πολύ καλές μέρες και κακές μέρες.

«Είχα όλα όσα χρειαζόμουν για να είμαι ευτυχισμένος», γράφει ο Teigen σε ένα δοκίμιο για την Glamour . "Και όμως, για μεγάλο μέρος του περασμένου έτους, αισθάνθηκα δυσαρεστημένος. Αυτό που ουσιαστικά όλοι γύρω μου - αλλά εγώ - γνώριζα μέχρι τον Δεκέμβριο ήταν αυτό: Έχω μετά τον τοκετό κατάθλιψη .

Συνεχίζει: "Αφού είχα Luna, το σπίτι μας ήταν υπό κατασκευή, έτσι κατοικούσαμε σε ένα σπίτι ενοικίασης, κατόπιν σε ένα ξενοδοχείο, και κατηγορούσα για το άγχος ή την αποσύνδεση ή τη θλίψη που αισθάνθηκα εκείνη τη στιγμή στο γεγονός ότι υπήρχαν τόσα πολλά περίεργες περιστάσεις, θυμάμαι να σκέφτομαι: «Ίσως θα νιώθω καλύτερα όταν έχουμε ένα σπίτι». Το να βγαίνω από το κρεβάτι για να φτάσω στην ώρα μου ήταν οδυνηρό, το κάτω μέρος της πλάτης μου σπρώχτηκε, οι ώμοι μου - ακόμη και οι καρποί μου - έβλαψαν, δεν είχα την όρεξη, θα πήγαινα δυο μέρες χωρίς τσιμπή φαγητού και ξέρετε πώς μεγάλο φαγητό είναι για μένα.

"Δεν μου αρέσει πολύ να πω, " έχω κατάθλιψη μετά τον τοκετό ", επειδή η λέξη" κατάθλιψη " φοβίζει πολλούς ανθρώπους, συχνά το αποκαλώ" μετά τον τοκετό ". Ίσως θα το έλεγα, ίσως θα μειώσει λίγο το στίγμα ... Επίσης δεν σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να συμβεί σε μένα Έχω μια μεγάλη ζωή Έχω όλη τη βοήθεια που θα χρειαζόμουν: John, η μητέρα μου (που ζει μαζί μας), μια νταντά, αλλά ο μετά τον τοκετό δεν κάνει διακρίσεις, δεν θα μπορούσα να το ελέγξω και αυτό είναι μέρος του λόγου που μου πήρε τόσο πολύ για να μιλήσω: Ένιωσα εγωιστικός, κακός και περίεργος λέγοντας δυνατά ότι εγώ Μερικές φορές το κάνω.

"Όπως γράφω αυτό, τον Φεβρουάριο, είμαι πολύ διαφορετικός άνθρωπος από ότι ήμουν μόλις τον Δεκέμβριο. Είμαι πάνω από ένα μήνα να πάρω το αντικαταθλιπτικό μου και πήρα το όνομα ενός θεραπευτή που σχεδιάζω να Ας είμαστε ειλικρινείς - πιθανόν να χρειαζόμουν τρόπο θεραπείας πριν από τη Luna! Όπως και ο καθένας, με PPD ή χωρίς, έχω πολύ καλές μέρες και κακές μέρες, αλλά θα πω, τώρα, όλες τις πραγματικά κακές μέρες- ημέρες που ήταν όλες μου τις μέρες-έχουν φύγει. "

Η ψυχική ασθένεια πηγαίνει αόρατη, αλλά ελπίζω ότι δεν θέλω να είναι ανήκουστη. Θέλω να μιλήσω γι 'αυτό.

"Νομίζω ότι άρχισα να ασχολούμαι με την κατάθλιψη όταν ήμουν περίπου 16 ετών", δήλωσε ο Delevingne στο Esquire, "όταν όλα τα πράγματα με την οικογένειά μου άρχισαν να έχουν νόημα και ήρθαν στην επιφάνεια". Η μητέρα της ήταν μέσα και έξω από το νοσοκομείο και αντιμετώπιζε εθισμό στα ναρκωτικά. " Είμαι πολύ καλός στο να καταστέλλω το συναίσθημα και να φαντάζομαι ωραία . Ως παιδί ένιωθα ότι έπρεπε να είμαι καλός και έπρεπε να είμαι ισχυρός γιατί η μητέρα μου δεν ήταν έτσι όταν φτάσαμε να είμαστε έφηβος και όλοι τις ορμόνες και την πίεση και που θέλουν να κάνουν καλά στο σχολείο - για τους γονείς μου, όχι για μένα - είχα μια διανοητική καταστροφή ".

«Ήμουν αυτοκτονία», συνέχισε. "Δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω πια, συνειδητοποίησα πόσο τυχερός και προνομιούχος ήμουν, αλλά το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να πεθάνω , αισθάνθηκα τόσο ένοχος γι 'αυτό και μισούσα τον εαυτό μου εξαιτίας αυτού και έπειτα είναι ένας κύκλος . Δεν θέλω να υπάρξω πια, ήθελα να διαλύσει κάθε μόριο του σώματός μου, ήθελα να πεθάνω.

Μετά από ένα φάρμακο και ξανά πίσω δύο χρόνια αργότερα, Delevingne θρηνεί πώς, αν και δεν αγαπούσε τις παρενέργειες, μπορεί να έχει σώσει τη ζωή της. Είπε στον E! Ειδήσεις: "Η ψυχική ασθένεια πηγαίνει αόρατη, αλλά ελπίζω ότι δεν θέλω να είναι ανήκουστη. Θέλω να μιλήσω γι 'αυτό".

Η πραγματικότητα είναι ότι δεν είστε αυτοκίνητο που πηγαίνει σε ένα κατάστημα και παίρνει σταθερό αμέσως. Η διαδικασία και το θεραπευτικό σχήμα του καθενός μπορεί να διαφέρουν.

"Ήξερα σε νεαρή ηλικία ότι μερικές από τις συμπεριφορές μου ήταν ένα πρόβλημα", δήλωσε ο Lovato στην Elle, αφού μίλησε στη διάσκεψη κορυφής Be Vocal: Speak Up for Mental Health. "Όταν ήμουν βουλιμικός, ήξερα ότι ήταν πρόβλημα, όταν ήμουν ανόρεξος, ήξερα ότι ήταν πρόβλημα, αλλά δεν ήμουν σε ένα μέρος όπου θα μπορούσα να σταματήσω μόνος μου".

"Η λήψη μιας [διπολικής] διάγνωσης ήταν ένα είδος ανακούφισης ", γράφει ο Lovato στην ιστοσελίδα του Be Vocal. "Με βοήθησε να αρχίσω να κάνω νόημα για τα βλαβερά πράγματα που έκανα για να αντιμετωπίσω αυτά που βίωσα. Τώρα δεν είχα άλλη επιλογή παρά να προχωρήσω και να μάθω πώς να ζήσω μαζί της, γι 'αυτό συνεργάστηκα με τον επαγγελματία του τομέα της υγείας μου και προσπάθησα διαφορετικά θεραπευτικά σχέδια μέχρι να βρω τι λειτουργεί για μένα .

"Η καλή διαβίωση με διπολική διαταραχή είναι δυνατή, αλλά χρειάζεται υπομονή, χρειάζεται εργασία και είναι μια συνεχιζόμενη διαδικασία. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν είστε αυτοκίνητο που πηγαίνει σε ένα μαγαζί και αποκαθίσταται αμέσως. το σχέδιο μπορεί να είναι διαφορετικό. "

"Είμαι τόσο ευγνώμων για τη ζωή μου σήμερα, και θέλω να την προστατεύσω.Δεν είναι πάντα εύκολο να λαμβάνετε θετικά βήματα κάθε μέρα, αλλά ξέρω ότι πρέπει να μείνω υγιής.Αν αγωνίζεστε σήμερα με ένα διανοητικό μπορεί να μην μπορείτε να το δείτε τόσο σαφώς, αλλά παρακαλώ μην το εγκαταλείπετε - τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν . Είστε άξιοι περισσότερων και υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σας βοηθήσουν. δύναμη."

Όταν είναι πολύ μεγάλο για μένα να γυρίσω μόνη μου, βλέπω έναν θεραπευτή. Βλέπω έναν θεραπευτή ούτως ή άλλως. Όλοι πρέπει να δούμε έναν θεραπευτή.

«Εδώ είναι το θέμα της θεραπείας και γιατί είναι τόσο σημαντικό», γράφει η Sidibe στα απομνημονεύματά της. "Αγαπώ τη μαμά μου, αλλά υπάρχουν τόσα πολλά που δεν θα μπορούσα να μιλήσω γι 'αυτήν, δεν θα μπορούσα να της πω ότι δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω και ότι μισούσα τα πάντα για τον εαυτό μου" Όποτε προσπάθησα να ανοίξω, η μαμά μου Φάνηκε αδιάφορη, όταν μου έμοιαζε λυπηρό, μου είπε να 'πάρω ένα παχύτερο δέρμα'. Όταν ήμουν αναστατωμένος, μου είπε να «σταματήσω να τσιμπώ». Η μαμά μου είχε πάντα πίστη ότι τα πράγματα θα ήταν εντάξει, αλλά λέγοντας ότι «αύριο θα είναι μια καλύτερη ημέρα» δεν ήταν αρκετή για μένα ».

"Όταν της είπα για πρώτη φορά ότι ήμουν κατάθλιψη, μου γέλασε, κυριολεκτικά, όχι επειδή ήταν φοβερό πρόσωπο, αλλά επειδή σκέφτηκε ότι ήταν αστείο, πώς δεν θα μπορούσα να αισθανθώ καλύτερα από μόνος μου, όπως της, όπως τους φίλους της, όπως οι κανονικοί άνθρωποι; Συνεπώς, σκέφτηκα τις θλιβερές σκέψεις μου - σκέψεις για το θάνατο.

"Βρήκα έναν γιατρό και της είπα όλα όσα ήταν λάθος με μένα. Ποτέ δεν είχα καταρρεύσει ολόκληρο τον κατάλογο πριν, αλλά όπως άκουσα τον εαυτό μου, θα μπορούσα να αισθανθώ ότι η αντιμετώπιση αυτού μόνο από μόνη της δεν ήταν πλέον μια επιλογή " αυτή γράφει.

"Αποδέχθηκα την κατάθλιψη ως κάτι που είναι μέρος της ανατομίας μου, είναι μέρος της χημείας μου, είναι μέρος της βιολογίας μου", δήλωσε ο Sidibe στους ανθρώπους . "Όταν είναι πολύ μεγάλο για μένα μόνο να γυρίσω μόνος μου, βλέπω έναν θεραπευτή, βλέπω έναν θεραπευτή ούτως ή άλλως, όλοι πρέπει να δούμε έναν θεράποντα, αν μόνο για την ώρα της εβδομάδας ότι μπορείς να μιλάς για τον εαυτό σου και να μην ανησυχείς μονοπωλώντας τη συζήτηση; F * cking το κάνουμε, αξίζει τον κόπο. "

Η υποστήριξη είναι πάντα διαθέσιμη. Εάν χρειάζεστε βοήθεια, απευθυνθείτε στους Σαμαρείτες.

Στη συνέχεια, διαβάστε έξι τρόπους για να ελέγξετε την κατάσταση της ψυχικής σας υγείας.

Εικόνα ανοίγματος: Getty / Rob Kim / Συνεισφέρων