9 γυναίκες ανοίγουν για το τι πραγματικά θέλει να έχει άγχος

Προτού να γίνω εκδότης ομορφιάς, πήγα στο σχολείο για το MSW μου. Πάντα ήθελα να είμαι θεραπευτής, αλλά, καθώς η ζωή παίρνει συχνά περίεργες συστροφές, γύρισα τελικά στον κόσμο της ομορφιάς και της ευεξίας. Ενώ μπορεί να φαίνεται σαν μια σταδιοδρομία 360, η ψυχολογία εκδηλώνεται με την ομορφιά και (προφανώς) την ευεξία κάθε μέρα, οπότε δεν έχω απομακρυνθεί όσο μπορεί κανείς να σκεφτεί. Στην πραγματικότητα, αυτή η θέση ήταν σίγουρα επηρεασμένη από την εκπαίδευσή μου, αλλά πιο έντονα από ένα σημαντικό μάθημα που έμαθα από έναν από τους καθηγητές μου: «Η ανάγκη για φάρμακο άγχους είναι ίδια με την ανάγκη φαρμάκων για υψηλή αρτηριακή πίεση ή πόνο στην πλάτη». Με άλλα λόγια, το γεγονός ότι υπάρχει ένα στίγμα γύρω από το οποίο χρειάζεται ιατρική θεραπεία για το άγχος δεν είναι δίκαιο - συχνά δεν επικρίνουμε εκείνους που χρειάζονται συνταγές για σωματικές ασθένειες, οπότε γιατί ο νους είναι διαφορετικός;

Σύμφωνα με την Ένωση Άγχους και Κατάθλιψης της Αμερικής, το 18% των Αμερικανών έχει άγχος, όμως το ένα τρίτο αυτών των ατόμων αναζητούν θεραπεία. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη κονδυλίων, στις πολιτισμικές απόψεις για θεραπεία και θεραπεία, στην έλλειψη εκπαίδευσης ή / και στο φόβο να εξεταστεί αρνητικά, σύμφωνα με τον Michael Otto και τον Stefan Hofmann, συγγραφείς της Αποφυγής Θεραπευτικών Αποτυχιών στις Διαταραχές Άγχους $ 90). Παρόλο που κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες προκαλεί ανησυχία, η αποφυγή της βοήθειας για την παράκαμψη των κρίσεων των άλλων είναι μια θλιβερή πραγματικότητα. Ωστόσο, οι μελέτες δείχνουν ότι εκείνοι που έχουν μεγαλύτερη βάση γνώσεων για ψυχικές ασθένειες είναι λιγότερο επικριτικοί σε αυτούς με μια κατάσταση.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα θέλαμε να μοιραστούμε τις ιστορίες πραγματικών γυναικών και τα προσωπικά τους ταξίδια με άγχος. Όλοι είναι διαφορετικοί, αλλά έχουν παρόμοιες ομοιότητες με τον πόνο, την ευαισθητοποίηση και την αποδοχή. Για τα άτομα που έχουν άγχος, αυτές οι ιστορίες από άλλους ανθρώπους με την κατάσταση προσφέρουν υποστήριξη και συμβουλές, και για όσους δεν έχουν άγχος, προσφέρουν πολύ αναγκαία διορατικότητα. Παρακάτω, διαβάστε τους κινούμενους λογαριασμούς τους.

Rebecca, 27

"Θυμάμαι την πρώτη φορά που αισθάνθηκα πραγματική ανησυχία.Ήταν μια ανοιξιάτικη νύχτα πριν από το πέμπτο ταξικό ταξίδι μου στο Liberty Bell.Αυτό που υποτίθεται ότι ήταν μια γιορτή για το τέλος του δημοτικού σχολείου και μια πρώτη φορά περιπέτεια στη Φιλαδέλφεια μετατράπηκε σε μια τρομακτική σειρά από αναμενόμενες καταστροφές, μπήκα στο κρεβάτι γύρω στις 9 μ.μ., και οι ενθουσιασμένες πεταλούδες στο στομάχι μου στράφηκαν σε μια σχετική αναταραχή της ενέργειας στις 9:15 μ.μ. Οκτώ ώρες έσυραν καθώς έβαζα ανήσυχος στο κρεβάτι μου, μετρώντας τον άπειρο αριθμό για λόγους που θα έπρεπε να αποφύγω το σιδερένιο σύμβολο της ανεξαρτησίας της Αμερικής . Προέρχομαι από το κρεβάτι μου στις 5 το πρωί, λείπει εντελώς από τον ύπνο και πολύ αποξηραμένο από ενέργεια για να είμαι ανήσυχος ή ενθουσιασμένος.

"Και θα ασχοληθώ με αυτό.Για τα επόμενα 12 χρόνια, θα ήθελα« να ασχοληθεί με αυτό », όπως πολλοί ψυχολόγοι πολυθρόνα προτείνουν.Αλλά το άγχος δεν πάει καλά για να αγνοηθεί απλά.Αντί κράτηση της εμφάνισής του την ημέρα πριν από ένα γεγονός ή εξετάσεις, το άγχος μου θα εμφανιστεί σε τυχαίες στιγμές καθ 'όλη τη διάρκεια της εβδομάδας.Ενώ δεν βιώνω ποτέ επιθέσεις άγχους πλήρους εμφάνισης, θα περιγράψω αυτό που αισθάνθηκα σαν μια βιασύνη ανησυχίας.Ανα ξύπνησα σε ένα εντελώς αβλαβές Τρίτη βράδυ με μια επικείμενη έννοια θα ήθελα να σηκώσω τα χέρια μου από το γραφείο μου στην τάξη για να χαιρετίσω με μια λακκούβα ιδρώτα που παράγεται από την αδυναμία του σώματός μου να ρυθμίζει τους νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλό μου.
"Μετά από μια δεκαετία που υποθέτω ότι το άγχος ήταν μόνο μέρος της προσωπικότητάς μου, μίλησα τελικά στο GP μου για το φάρμακο κατά του άγχους. Τα τελευταία πέντε χρόνια παίρνω το Lexapro και ενώ το άγχος εξακολουθεί να αποτελεί μέρος της ζωής μου, δεν είναι πλέον μέρος μου, τελικά θα ήθελα να μειώσω τη φαρμακευτική αγωγή και να βασίζομαι αποκλειστικά σε τεχνικές άσκησης και διαλογισμού, αλλά για τώρα επικεντρωθώ στη ζωή μου χωρίς τη συνεχή διάσπαση του άγχους ".

Lauren, 24

"Η ιστορία μου με το άγχος ξεκινάει τον Μάιο του 2012 όταν είχα μια σοβαρή διάσειση μετά την πτώση ενός τοίχου από τούβλα στο κεφάλι μου.Υπήρξε σοβαρή μετατραυματικότητα με έντονο άγχος, αϋπνία και κατάθλιψη.Πραγματικά νόμιζα ότι έφτασα τρελός και απλά δεν μπορούσα να ' t ελέγχει τις σκέψεις στο κεφάλι μου και τους φόβους μου.Αυτό ειδικά δεν ήταν καλό καθώς ήμουν προπτυχιακός φοιτητής και μακριά από το σπίτι.Έχω φτάσει στο σημείο όπου είχα σχεδόν καθημερινές κρίσεις πανικού, έτσι πήγα στο Cipralex.I ' m ακόμα σε αυτό σήμερα, επειδή πραγματικά βοηθά στην διαχείριση του άγχους και της διάθεσής μου και με παίρνει μέσα από τη μέρα, πήγα από το για μερικούς μήνες και απλώς δεν μπορούσε να λειτουργήσει.Ήταν μια τεράστια βοήθεια για μένα. , Ποτέ δεν ήθελα να πάω στη θεραπεία επειδή είχα αυτή την ιδέα στο μυαλό μου για αυτό, αλλά πραγματικά με βοήθησε. Ακόμα κι αν δεν νομίζεις ότι έχεις να μιλήσεις ή νομίζεις ότι τα προβλήματά σου είναι ασήμαντα, οι θεραπευτές γνωρίζουν ακριβώς τι να ρωτήστε και πώς να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τα προβλήματά σας.

"Έχω επίσης διαπιστώσει ότι έχοντας ένα περιοδικό σφαίρα και σχεδιαστής πραγματικά με βοηθά να διαχειριστώ το άγχος μου.Χρειάζομαι ένα μέρος για να έχουμε τα πάντα γραπτή και προγραμματισμένη.Όταν το άγχος μου αναδύεται το άσχημο κεφάλι του, με κάνει να σκεφτώ ότι έχω ξεχάσει κάτι ή έχασε η προθεσμία, μπορώ να ηρεμήσω με τα πάντα σε ένα σημείο που είναι εύκολο να βρεθεί Ένα άλλο μεγάλο πράγμα για το journaling bullet είναι ότι μπορείτε να το προσαρμόσετε τελείως Μπορείτε να το κάνετε τόσο απλό ή τόσο δημιουργικό όσο θέλετε Είστε ένας τόπος που συνδυάζει λίστες (Έχω μια λίστα επιθυμιών, μια λίστα βιβλίων προς ανάγνωση και έναν διαδικτυακό ιχνηλάτη παραγγελιών), έναν προγραμματιστή και ένα περιοδικό όλα σε ένα.

"Δεν είμαι κάποιος που είναι πολύ καλός με τη ρουτίνα, οπότε γνωρίζω τα οφέλη του διαλογισμού, αλλά δεν μπορώ ποτέ να κολλήσω σε αυτό το παρελθόν 10 ημέρες", μου αρέσει να κάνω γιόγκα, περπατώ όσο μπορώ και να έχω ένα ποδήλατο έτσι ώστε να μπορώ εύκολα να ασκήσω.

"Γι 'αυτό το λόγο διαχειρίζομαι το άγχος μου, είναι καθημερινό πρόβλημα και για ανθρώπους που δεν έχουν αυτά τα προβλήματα, είναι πολύ δύσκολο για αυτούς να καταλάβουν , έχω βρει αυτό που δουλεύει για μένα και έχει κυριολεκτικά εξοικονόμηση ζωής " .

Σαμάνθα, 30

"Έχω ασχοληθεί με το άγχος και την κατάθλιψη για περίπου τέσσερα χρόνια τώρα, που προκλήθηκε από την απώλεια εργασίας, τη μετακίνηση πίσω στο σπίτι και το θάνατο του σκύλου μου, Pressly, κατά τη διάρκεια περίπου τριών εβδομάδων. , τον υπερβολικό ύπνο, τα ξόρκια κραυγής που θα μπορούσαν να διαρκέσουν έως και έξι ώρες και μια γενική έλλειψη κινήτρων για να ξεφύγουν από το κρεβάτι και το ντους. Ζήτησα βοήθεια από τον οικογενειακό μου γιατρό και μου έδωσε εντολή να βοηθήσω τον Prozac με το άγχος και την κατάθλιψη. κάθε φάρμακο, χρειάστηκαν λίγες εβδομάδες για να ρυθμιστεί το σώμα μου στο φάρμακο, αλλά σιγά-σιγά αισθανόμουν τον εαυτό μου να επιστρέφει, είχα ένα μεγάλο σύστημα υποστήριξης στη μαμά, τις γιαγιάδες και τη θεία μου. και η φροντίδα του εαυτού μου.Η δοσολογία των φαρμάκων μου έχει αυξηθεί δύο φορές τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά έχει αλλάξει τη ζωή μου τρομερά.Έχω μάθει επίσης ότι τρώει καλά, έχοντας ένα φυσιολογικό ύπνο, συμμετέχει σε μια νέα εκκλησία και μελέτη βίβλου, καθώς και η πρακτική της γιόγκα σε τακτική βάση είναι κρίσιμες o διατήρηση της ψυχικής μου υγείας. Συνεχίζω να βιώνω ημέρες πιο σκληρές από άλλες, αλλά με πολλά εργαλεία και δραστηριότητες που θα με βοηθήσουν να αντιμετωπίσω τις δύσκολες μέρες είναι αυτό που με κρατάει ".

Kelsey, 23

"Το άγχος μου άρχισε τόσο νωρίς, ακόμα και πριν ήξερα τι σήμαινε αυτό, θυμάμαι ότι αισθάνομαι τόσο απογοητευμένος και κολλημένος ήδη από το γυμνάσιο - δεν μπόρεσα να αντιμετωπίσω τόσα πολλά πράγματα που συνέβαιναν αμέσως. άλλαξε πραγματικά για μένα, ήμουν υπερβολικά ντροπαλός σε όλες τις καταστάσεις και μου άρεσε να είμαι το επίκεντρο της προσοχής στο σημείο να νιώθω άρρωστος στο μπάνιο κατά τη διάρκεια του σχολείου αν κάποιος δάσκαλος με κάλεσε στην τάξη.

"Μετά τους πρώτους μήνες του κατώτερου έτους του γυμνασίου μου, διαγνώσθηκα με κατάθλιψη και γενικότερη ανησυχία.Αυτό συνέβη μετά από περίπου έξι μήνες αϋπνίας και κακής επίδοσης στο σχολείο.Επίσης , παρατήρησα πόσο δύσκολο ήταν για μένα να επικοινωνήσω με τα συναισθήματά μου, καθώς συχνά θα κλάψα μόνο και θα έκανα κρίσεις πανικού χωρίς να ξέρει καν το τι ήταν λάθος . Ήταν πολύ δύσκολο για μένα, όπως ένα 16χρονο κορίτσι, να παραδεχτώ ότι έκανα το άγχος και την κατάθλιψη. να παίρνω χάπια κάθε μέρα για να νιώθω σαν τον εαυτό μου Από εκείνο το σημείο μέχρι το δευτεροβάθμιο έτος του κολλεγίου μου θα πήγαινα και θα έβγαζα το φάρμακο Ήταν πάντα το ίδιο αίσθημα - καλό, τότε βγαίνοντας και πίνοντας επιθετικά, , τότε μην τρώω, στη συνέχεια πίσω στο χάπι. Για ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου, έτσι ένιωθα.

"Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του κατώτερου έτους του κολλεγίου μου, τα πράγματα ήταν πολύ κακά και ήμουν στο σπίτι τουλάχιστον μία φορά το μήνα από το πανεπιστήμιο, ήμουν βαριά υποβαθμισμένος, μισούσα το σχολείο και αποτύχαμε μαθήματα, θυμάμαι τα κίνητρα και την ικανότητα να είμαι Εγώ ήξερα τι έπρεπε να κάνω: να μιλήσω σε κάποιον, να δω τον ψυχίατρό μου και να τσίμπησα τα φάρμακά μου. Παρόλο που αυτό δεν σταμάτησε τις κρίσεις πανικού και την ανικανότητα να κοινωνικοποιήσουν ή Το τελευταίο ή το δεύτερο έτος του κολλεγίου μου ήταν άθλια και το μόνο που ήθελα ήταν να βγω από το σχολείο και να είμαι σπίτι - αλλά καθώς μελετούσα για να πάρω το δάσκαλό μου, δεν ήταν πραγματικά μια επιλογή.

"Τώρα ζουν στην Ουγκάντα ​​με τον φίλο μου και ήταν μια πολύ δύσκολη μετάβαση και μεγάλη δοκιμασία για τη σχέση μας. Είμαι τυχερός που το καταλαβαίνω αυτό, τώρα εστιάζω στο να σπρώξω τον εαυτό μου από το κρεβάτι στο το πρωί για να παραμείνουν δραστήριοι, αναγκάζω τον εαυτό μου να εργάζομαι, να τρώω, να κάνω δουλειά και δεν είναι εύκολο, κάθε μέρα, το ξύπνημα είναι ένας αγώνας, αλλά πρέπει να αναγκάσω τον εαυτό μου να είμαι εγώ . να προσπαθώ να κρατήσω το σπίτι μου ένα χαλαρωτικό περιβάλλον και να κάνω πράγματα που πάντα με ηρεμούν: φως κεριά, χρήση αιθέριων ελαίων, γιόγκα, καυτά ντους, τσάι κάθε πρωί και ένα εβδομαδιαίο ταξίδι στο SPCA για να παίζετε με κουτάβια .

«Είναι απογοητευτικό να βλέπεις πόσο εύκολο είναι να ζεις και να ζεις σε μερικούς ανθρώπους Αν θα μπορούσα να αλλάξω τίποτα, θα ήταν η κατάθλιψη και το άγχος, ο αγώνας και αυτή η φωνή στο μυαλό μου που μου λέει ότι δεν θα φτάσω ποτέ. χωρίς αυτό, αλλά υποθέτω ότι αυτό είναι που με κάνει ανθρώπινο. "

Giselle, 30

"Το άγχος είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου από τότε που ήμουν πολύ νέος, θυμάμαι την παιδική μου ηλικία, αισθάνθηκα πολύ μεγάλη πίεση για να πετύχω και να μην δώσω τίποτα άλλο παρά το καλύτερο, όπως δεν είχα την επιλογή να αποτύχω ή απλά να είμαι παιδί. Θα βρισκόμουν στο κρεβάτι μου τη νύχτα, δεν θα μπορούσα να κοιμηθώ, να ανησυχώ, να επικρίνω τον εαυτό μου, να ξαναζήσω μικρές αμηχανίες - πράγματα που οι περισσότεροι ενήλικοι είναι εξοικειωμένοι με, αλλά δεν μπορεί να αναμένεται από ένα 6χρονο .

«Η πρώτη επίσημη διάγνωσή μου για το GAD (γενικευμένη διαταραχή άγχους) ήρθε το 2005 κατά τη διάρκεια του πρώτου μου έτους κολέγιος, άρχισα να έχω συνεχείς κρίσεις πανικού και το κοινωνικό άγχος μου έγινε ένα τεράστιο ζήτημα. πάντα μόνος μου, ύπνος ή αυτοθεραπεία, έχω κατάθλιψη και έγινα αυτοκτονία, ήμουν νοσηλευόμενος σύντομα μετά.

"Μετά την πρώτη μου νοσηλεία, τα πράγματα έγιναν περίεργα και άρχισα να κόψω τον εαυτό μου ως μια διέξοδο για το άγχος και τις απογοητεύσεις μου. Ευτυχώς η οικογένειά και οι φίλοι μου μπήκαν μέσα και πήρα θεραπευτή και ψυχίατρο που με βοήθησαν να πάρω το σωστό φάρμακο.

"Είχα πολλά υψηλά και χαμηλά μεταξύ τότε και τώρα. Δεν νομίζω ότι το άγχος απομακρύνεται πραγματικά - είναι κάτι που πρέπει να μάθετε να διαχειριστείτε .

"Ο σωστός συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και θεραπείας ομιλίας ήταν η πρώτη γραμμή άμυνας μου. Τα πράγματα που έχω μάθει για τον εαυτό μου, πώς βλέπω τον κόσμο και πώς να διαχειριστώ καλύτερα το άγχος μου κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι ανεκτίμητα. εσείς είναι απαραίτητο.

"Φυσικά, ένα χάπι μπορεί να σας πάρει μόνο μέχρι στιγμής και (δυστυχώς!) Ο θεραπευτής μου δεν είναι σε επαφή 24/7, οπότε έπρεπε να προσθέσω άλλα πράγματα στο« κουτί εργαλείων »μου για να κρατήσω τον έλεγχό μου στο άγχος : να ασκηθείτε με 5/5/5 (αυτό θα με επηρεάσει πέντε μέρες από τώρα, πέντε μήνες από τώρα ή πέντε χρόνια από τώρα;), το περπάτημα να παίζω με τα σκυλιά μου, να βρίσκομαι έξω, και να βάζω επιπλέον προσπάθεια στην ρουχισμό και την ομορφιά μου.

"Τα άτομα που πάσχουν από άγχος πρέπει να ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι, υπάρχει αρκετή υποστήριξη και βοήθεια εκεί έξω." " Δεν χρειάζεται να καρφώσετε το δρόμο σας μέσα από αυτό . τη ζωή σου. Ξέρω ότι σίγουρα έχει σώσει τη δική μου. "

Debbie, 57

"Εγώ έκανα αίτηση στο νοσηλευτικό σχολείο και παρόλο που δεν ήμουν τόσο μακριά από το σπίτι, άρρωστος ήμουν σπίτι, έπρεπε να σταματήσω το σχολείο και έπειτα άρχισα με την εργασία το άγχος, αφού έκανα τα παιδιά μου, ανησυχώντας γι 'αυτά πρόσθεσε και μερικές φορές είναι τα πιο περίεργα πράγματα που θα τα προκαλέσουν αλλά θα πάρω αυτό το πανικό συναίσθημα και η καρδιά μου θα ξεκινήσει να χτυπάει λίγο γρήγορα και θα πάρω το «Αχ, δεν μπορώ δεν το κάνω αυτό », στο σημείο που φυσάω τον εαυτό μου έξω. Μου εμπόδισε να φτάσω σε μερικά όνειρα και να κάνω πράγματα που ξέρω ότι είμαι σε θέση να κάνω, αλλά ήμουν φοβισμένος να το κάνω.

«Θα προσπαθούσα να ξεκινήσω τα πράγματα και να πω στον εαυτό μου, « μπορείτε να το κάνετε αυτό », αλλά θα καταλήξω να κλείνω. Τότε απλώς θα έλεγα όχι στα πράγματα, σαν να μου προσφέρεται ένα ταξίδι κάπου, θα πω απλώς όχι. σε μια προσπάθεια τελευταίας τάφρου, πήγα να δω έναν θεραπευτή και με βοήθησε να εμπιστευτώ την εμπιστοσύνη μου, και με αυτόν τον τρόπο άρχισα να αισθάνομαι καλύτερα με τη βοήθεια φαρμάκων και έπειτα ήρθα στο σημείο όπου έκανα τις τεχνικές του και αισθάνομαι αρκετά σίγουροι και αναρωτιόντας αν ήμουν εγώ ή τα ναρκωτικά, γι 'αυτό αποφάσισα να σταματήσω τα ναρκωτικά, και μέχρι στιγμής, τόσο καλός , εξακολουθώ να αισθάνομαι άγχος, αλλά ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω . οι επιπτώσεις των ναρκωτικών και έχουν τη θέση τους και βοήθησαν για λίγο, αλλά ήθελα πραγματικά να τα αποφύγω και να δούμε αν θα μπορούσα να λειτουργήσω κανονικά και νομίζω ότι είμαι μέχρι τώρα.

Amy (ηλικία δεν παρέχεται)

«Έχω καθημερινά αγωνία και κατάθλιψη από τότε που ήμουν παιδί, για χρόνια και χρόνια, το αποδέχθηκα ως κανονικό γιατί μου είπαν συνεχώς:« Θα το ξεπεράσεις », « Απλά να ηρεμήσεις », « Εσύ », είναι εντελώς ενοχλητικό ", κλπ. Όταν τελικά έφτασα στον γιατρό μου και διαγνώστηκε με GAD και κατάθλιψη, ήταν σαν να άρχιζε το βάρος από τους ώμους μου, για μένα, η διάγνωση ήταν ένα ανάγλυφο , επικύρωσε τα συναισθήματα και την πάλη, Έχω αγωνιστεί για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου.

"Η κατάθλιψη και το άγχος είναι χημικές ανισορροπίες στον εγκέφαλό σας.Μερικές φορές η φαρμακευτική αγωγή είναι ακριβώς το μόνο που θα βοηθήσει.Τέχνω να αντιμετωπίζω πρόβλημα όταν κάποιος συνοφτάει με τη φαρμακευτική αγωγή ως τρόπος να βοηθήσουν ή να αντιμετωπίσουν το άγχος. και δεν σας κάνει να αδυνατίσετε να μην γυρίσετε σε εναλλακτικές λύσεις Αν δεν είχα αρχίσει να παίρνω φάρμακα, ποτέ δεν θα μπορούσα να βγάλω τον εαυτό μου έξω από τον ωκεανό που σιγά-σιγά πνιγόταν μέσα .

"Αυτό λέγεται ότι εναλλακτικές λύσεις μπορούν επίσης να είναι ζωτικής σημασίας για τη θεραπεία: θεραπεία, βελονισμός, γιόγκα, άσκηση-τα πάντα και οτιδήποτε βρίσκεστε να σας βοηθήσουν στο δικό σας ταξίδι.Έπιλεξα να βγαίνω από τα φάρμακά μου μετά από τέσσερα χρόνια τον περασμένο Οκτώβριο και γρήγορα κατέστη εμφανές ότι έπρεπε να βρω κάτι που να βοηθήσει να ηρεμήσει το μυαλό μου. Άρχισα να κάνω Muay Thai, και ήταν λαμπρή.

"Μπορώ να αισθάνομαι ότι το GAD κτυπά τα τακούνια μου κάθε μέρα και ξέρω ότι η κατάθλιψη κρύβεται πίσω από μένα περιμένοντας μια στιγμή αδυναμίας να χτυπήσει ... Κάθε μέρα είναι μια μάχη Υπάρχουν πάντα άνθρωποι που επιλέγουν να παραμείνουν άγνοια για την ψυχική ασθένεια, και η κατανόηση ότι τα συναισθήματα και τα συναισθήματά σας είναι έγκυρα γίνεται πιο δύσκολη όταν αυτοί οι άνθρωποι είναι ένας παράγοντας στην καθημερινή σας ζωή.

"Το κάνει καλύτερο-παίρνει τη δουλειά, αλλά το κάνει.Αν και αν βρίσκεστε σε φαρμακευτική αγωγή ή όχι, θεωρώ ότι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνετε για τον εαυτό σας είναι η άσκηση.Αυτή είναι η πιο υποτιμημένη ιατρική για την κατάθλιψη και το άγχος. είναι συνήθως το τελευταίο πράγμα που θέλετε να κάνετε όταν έχετε ένα επεισόδιο, αλλά εάν έχετε οποιαδήποτε ενέργεια, κάντε το. "

Κέρι, 43

"Ξεκίνησε ως πόνος στο στομάχι στους 17 χρόνους. Μετά τη γέννηση του γιου μου, ο γιατρός μου μου είπε ότι ήμουν απλά μια« νευρική νέα μητέρα ». Ο Meds σύντομα ακολούθησε και είχα τρομερές εμπειρίες με παρενέργειες και στη συνέχεια ήρθαν περισσότερα φάρμακα.Στο 40, σταμάτησα όλα τα φάρμακα αλλά γρήγορα συνειδητοποίησα ότι πραγματικά έχω άγχος (όχι κατάθλιψη) .Συνήθως, μπορώ να αναπνεύσω μέσω των περισσότερων κρίσεων πανικού, αλλά έχω δεχόταν ότι μερικές φορές χρειάζομαι ένα Xanax. "

Kimberley, 28

"Το άγχος δεν είναι πάντα αυτό που οι άνθρωποι νομίζουν ότι μοιάζει με ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές ." Ακόμα και οι πιο σίγουροι και με τις γυναίκες που γνωρίζεις υποφέρουν από άγχος κάθε μέρα. Ήμουν παγιδευμένος από το άγχος και έλαβα στο μπάνιο για να κλάψω, αλλά έπρεπε να σκουπίσω από το πρόσωπό μου και να σηκωθώ ψηλά λεπτά αργότερα σε μια παρουσίαση. Το καλύτερο που έκανα ποτέ για μένα ήταν να αρχίσω να πηγαίνω γιόγκα τρεις με πέντε μέρες την εβδομάδα. Αλλάξε τελείως τον τρόπο με τον οποίο ασχολούμαι και πώς αντιμετωπίζω δύσκολες καταστάσεις. Θα έχω πάντα άγχος, ΔΕΠΥ και κατάθλιψη, αλλά τώρα έχω τα εργαλεία για να αντιμετωπίσω τα συμπτώματά μου χωρίς φαρμακευτική αγωγή ».

Για να μιλήσετε άμεσα με κάποιον για βοήθεια σχετικά με το άγχος, επικοινωνήστε με την υπηρεσία Recovery 24/7 στο 1-877-345-3370. Αν έχετε αυτοκτονικές σκέψεις και χρειάζεστε άμεση βοήθεια, καλείτε τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης ή μια τηλεφωνική γραμμή άμεσης αυτοκτονίας, όπως η Εθνική Υπηρεσία Πρόληψης Αυτοκτονίας στο 1-800-273-8255.

Τα αποσπάσματα έχουν επεξεργαστεί για περιεχόμενο και σαφήνεια .

Έχετε άγχος; Τι έχετε βρει για να αντιμετωπίσετε; Παρακαλώ (αν είστε άνετοι) μοιραστείτε μαζί μας στα σχόλια.