Πώς η απόφασή μου να πάω κάτω από το μαχαίρι με βοήθησε να αγαπώ το σώμα μου

Κλείνω τα μάτια μου και μετατοπίστηκα νευρικά στο χαρτί νοσοκομείο μου νοσοκομείο καθώς ο γιατρός μου άρχισε να "πριν" φωτογραφίες του στήθους μου. Ήμουν στο γραφείο επειδή είχα αποφασίσει να πάρω μια μείωση του μαστού. Έστρεψα μακριά από την οθόνη, όπου το σώμα μου προβάλλεται σε όλη την αίθουσα με κάθε σβήσιμο και φλας. Ήταν αναμφίβολα μια δυσάρεστη κατάσταση, αλλά δεν με νοιάζει.

Ήμουν 20 ετών και ένα μήνα και άλλαξα μακριά από το να ξεκινήσω το πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής μου - έξι μήνες που ζούσε στο Παρίσι. Είχα αισθανθεί άβολα στο δέρμα μου για μεγάλο χρονικό διάστημα. ήταν χρόνια ελαχιστοποίησης σουτιέν, υπερμεγέθης ενδυμάτων και επιθυμούσαμε τις καμπύλες μου μακριά. Τα στήθη μου έμοιαζαν με ξένα αντικείμενα - όπως το βάρος που έπρεπε να μεταφέρω, αυτό δεν ήταν δικό μου. Μια μέρα αποφάσισα ότι είχα αρκετό: ήμουν δυσαρεστημένος με τον τρόπο που κοίταξα, και επρόκειτο να κάνω κάτι γι 'αυτό. Άρχισα να ερευνά τις επιλογές μου και μια χειρουργική επέμβαση για τη μείωση του μαστού ακούγεται σαν ελευθερία.

Η Leandra Medine του Man Repeller έγραψε πρόσφατα: "Συγγραφείς ή αφηγητές συχνά κάνουν το γενναίο πράγμα μοιράζοντας τις ιστορίες τους για να αγγίξουν τους ανθρώπους γύρω τους. Όχι πάντα σκόπιμα, αλλά αυτό συμβαίνει. Σπάνια, όμως, οι αφηγητές και οι συγγραφείς μοιράζονται αυτά τα πράγματα μέχρι να το αποθηκεύσουν μακριά, χωριστά χρησιμοποιώντας τις αγκύλες του χρόνου. "

Είναι ένα ενδιαφέρον σημείο - ότι είναι πολύ δύσκολο για εμάς να μοιραστούμε τις ιστορίες μας ενώ τις ζούμε - πριν μάθουμε, επιβιώνουμε και μεγαλώνουμε από τον πόνο που μπορεί να έχει προκαλέσει η κατάστασή μας. Νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος που με πήρε τόσο πολύ για να ταξινομήσω τα συναισθήματά μου αρκετά για να βάλω το στυλό στο χαρτί (ή τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο, ανάλογα με την περίπτωση). Για να περιγράψω αυτό το κομμάτι, έπρεπε να έχω αρχή, μέση και τέλος. Και τώρα, το τέλος μου είναι κάπου σύμφωνα με τις γραμμές του ευτυχώς πάντα μετά .

Ουσιαστικά, αυτή η εμπειρία ήταν ένα σημαντικό μάθημα ζωής για τη λήψη μέτρων στα χέρια μου. Προκειμένου να κάνω μια εκπαιδευμένη, έξυπνη απόφαση, έπρεπε να διερευνήσω τα συναισθήματά μου για το σώμα μου στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Και τώρα, είναι όλα σχετικά με τον εαυτό σας αγάπη και να μοιραστείτε μαζί σας τους αγώνες και τα επακόλουθα θετικά vibes.

Εδώ στο Byrdie, γνωρίζουμε ότι η ομορφιά είναι πολύ περισσότερο από τα tutorials πλεξούδες και σχόλια μάσκαρα. Η ομορφιά είναι ταυτότητα. Τα μαλλιά μας, τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας, το σώμα μας: Μπορούν να αντικατοπτρίζουν τον πολιτισμό, τη σεξουαλικότητα, τη φυλή, ακόμα και την πολιτική. Χρειαζόμασταν κάπου στο Byrdie για να μιλήσουμε για αυτά τα πράγματα, έτσι ... καλωσορίσατε στο The Flipside (όπως στην φυσική ομορφιά, βέβαια!), Ένα αφιερωμένο μέρος για μοναδικές, προσωπικές και απροσδόκητες ιστορίες που αμφισβητούν τον ορισμό της κοινωνίας μας " ομορφιά." Εδώ, θα βρείτε δροσερές συνεντεύξεις με διασημότητες LGBTQ +, ευάλωτα δοκίμια για τα ομορφιά και την πολιτιστική ταυτότητα, φεμινιστικές διαλογισμοί για τα πάντα, από τα φρύδια των μηρών έως τα φρύδια και πολλά άλλα. Οι ιδέες που οι συγγραφείς μας διερευνούν εδώ είναι καινούργιες, γι 'αυτό θα αγαπούσαμε για σας, τους καταλαβαίνω αναγνώστες μας, να συμμετάσχουμε και στην κουβέντα. Φροντίστε να σχολιάσετε τις σκέψεις σας (και να τις μοιραστείτε στα κοινωνικά μέσα με το hashtag #TheFlipsideOfBeauty). Επειδή εδώ, στο The Flipside, όλοι ακούγονται.

Είχατε εμπειρία με θετική (ή αρνητική) εικόνα του σώματος; Ενημερώστε μας την ιστορία σας στα παρακάτω σχόλια.