Νέα

Δοκίμασα το Buzziest Dance Workouts στο LA και έζησα να πω την ιστορία

Απρίλιος 2024

Από το νηπιαγωγείο μέχρι το γυμνάσιο, έζησα και έπνιξα χορό. Είχα περισσότερα ζευγάρια καλσόν, παπούτσια βυσσινί και μπουκάλια από μπαγκέτες από ό, τι έκανα τζιν και πάνινα παπούτσια και όταν δεν δούλευα ή κοιμούσα, θα μπορούσες να με βρεις στο στούντιο.

Θα αναγνωρίσω ότι στο δημοτικό σχολείο ήταν περισσότερο η κοινωνική πτυχή του αθλήματος, η λάμψη, ο ενθουσιασμός για την εκτέλεση σε μια τεράστια σκηνή με προβολείς, μουσική και δερμάτινα κοστούμια γεμάτα λουλούδια. Παρόλο που μεγαλώνοντας, η σχέση μου με το χορό έγινε λίγο πιο δυναμική και μάλιστα περίπλοκη.

Μέχρι την όγδοη τάξη, βρισκόμουν στην ομάδα χορού του γυμνασίου μου, είχα μια στενή ομάδα χορευτικών φίλων και μια σωματική, απαιτητική από χρόνο δραστηριότητα, η οποία βασικά μου έκλεισε κάθε ευκαιρία για να μπω σε τυπική εφηβική κακομεταχείριση. (Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γονείς μου δεν είχαν κανένα πρόβλημα με αυτό.) Βεβαίως υπήρχαν χοροί, λίγα βραχύβια ρομαντισμοί και ακόμη και δυο γείτονες - ο τρόμος - αλλά όταν ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε αν ήθελα να συνεχίσω να χορεύω στο κολέγιο, η απάντηση φάνηκε φανερά προφανής.

Τέλος, είχα την ευκαιρία να αποχωρήσω από το άθλημα που κυριάρχησε το 85% της ύπαρξής μου για σχεδόν 15 χρόνια. Δεν θα απογοητεύσω τα μέλη της ομάδας μου από το γυμνάσιο ή δεν θα ανταποκριθώ στις ανόητες, φανταστικές περιπλοκές που είχα θέσει για τον εαυτό μου. Ήξερα ότι θα το χάσω, αλλά το μόνο που ένιωσα ήταν ανακούφιση.

Δεν έχω ποτέ μετανιώσει για την απόφασή μου να σταματήσω να χορεύω, αλλά δεν μπορώ να πω ότι η απουσία της δεν άφησε μια μικρή τρύπα στην καρδιά μου. Ουσιαστικά, ήταν η μόνη μου μορφή θεραπείας και ποτέ δεν έπρεπε να ανησυχώ για να συμπιέσω σε ένα ταξίδι στο γυμναστήριο ή να διασκεδάζω με ανθρώπους για να βρεθώ. Και αν και δεν έχω παρατηρήσει την τρύπα τόσο πολύ στο κολέγιο (γιατί τα μαθήματα, η μπίρα πονγκ και τα παρόμοια) έχω βρεθεί ότι λείπει όλο και περισσότερο από την αποφοίτησή του.

Ως εκ τούτου, όταν βρήκα τον εαυτό μου σε μια μαζική σφαίρα άσκησης πρόσφατα (έχω δουλέψει το δρόμο μου μέσα από όλες τις υποχρεωτικές εμμονές: κύκλος, ζεστή γιόγκα, HIIT, και Reformer Pilates), η λύση φάνηκε αρκετά απλή: Dig με τις ρίζες μου και να δοκιμάσω μερικές από τις πιο δημοφιλείς προπονήσεις χορού που υπάρχουν εδώ στο Λος Άντζελες.

Ένα μήνα - και πολλά και πολύ εφίδρωση - αργότερα, τελικά αισθάνομαι σαν να βρήκα ξανά το groove μου. Έχω δοκιμάσει πέντε διαφορετικές καταπληκτικές τάξεις και ήταν πολύ καιρό από τότε που ένιωσα αυτό το κίνητρο και χαλάρωση στη ρουτίνα της προπόνησής μου. Είναι ενδιαφέρον ότι δεν συνειδητοποίησα πόσο ασχολήθηκα πάνω από τις προπονήσεις μου (να τις τοποθετήσω, να τους φοβόμουν κλπ.), Μέχρι που πραγματικά είχα δεσμευτεί σε κάτι που αισθάνθηκα να εκπληρώσω διανοητικά και όχι μόνο σωματικά.

Λίγο επαναστατικό, οποιοσδήποτε εμπειρογνώμονας γυμναστικής θα σας πει το κλειδί για τη συνήθη πρακτική άσκησης είναι να βρείτε κάτι που σας αρέσει. Και αν και μπορεί να χρειαστούν μερικά χρόνια και μια αντικειμενικά προφανής αχα λίγο αργότερα, χαίρομαι που τελικά έδωσα αυτή τη συμβουλή στην καρδιά. Παρακάτω, καταρρίπτω την εμπειρία μου. Συνεχίστε να κάνετε κύλιση για πέντε προπονήσεις χορού σίγουρα για να μεταβείτε σε μια ρουτίνα γυμναστικής.