Η σεξουαλική κατάσταση που πολλές γυναίκες γνωρίζουν αλλά κανείς δεν μιλάει

Είναι σχεδόν 2018, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει ένα στίγμα γύρω από το θέμα της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας. Σίγουρα, είμαστε πιο άνετα μιλάμε για περιόδους και τον έλεγχο των γεννήσεων, αλλά οτιδήποτε πέρα ​​από αυτό είναι έξω από το τραπέζι. Λόγω αυτού, πολλοί από εμάς αποτυγχάνουν να μιλήσουν ανοιχτά και ειλικρινά για τις ανησυχίες μας για την υγεία και όταν συμβαίνει κάτι με το σώμα μας που δεν αναγνωρίζουμε, μένουμε σε αδιέξοδο.

Κανείς δεν το γνωρίζει καλύτερα από τον 22χρονο φοιτητή Shannon, ο οποίος πέρυσι είχε διαγνωσθεί με μια μορφή διαταραχής πόνου genito-pelvic, μια κατάσταση υγείας που επηρεάζει την ικανότητα της σεξουαλικής και σωματικής υγείας . Το ταξίδι του Shannon ξεκίνησε πέρυσι με μια ετήσια γυναικολογική εξέταση. "Πήγα για να ελέγξω το IUD μου και κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης δεν μπόρεσε να ταιριάζει με το μέγεθος του ενηλίκου στο θύλακα του κόλπου μου", μας λέει ο Shannon. "Ακόμα και μετά την εισαγωγή του παιδιατρικού μεγέθους speculum, άρχισα να βιώνω καυτές λάμψεις, λιποθυμία και πονηρό πόνο». Σε αυτό το σημείο, η διάγνωση ήταν σαφής στον γιατρό της. "Ο πάροχος έγραψε τότε" vaginismus.com "σε ένα κομμάτι χαρτί", λέει ο Shannon. "Εξήγησε σύντομα τη διάγνωση και έφυγε από το δωμάτιο, έμεινα πανικοβλημένος".

Τι είναι ο vaginismus; Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε για τη διάγνωση, τις αιτίες και τις θεραπείες αυτής της διαταραχής πόνου genito-pelvic-και τι σημαίνει για τις γυναίκες που υποφέρουν από αυτήν.

Πώς εντοπίζεται ο vaginismus;

Το πρώτο πράγμα είναι το πρώτο: ο vaginismus είναι μια κατάσταση που εμπίπτει στην ομπρέλα της διαταραχής του γεννητο-πυελικού πόνου. Σύμφωνα με την Ob-gyn Rebecca Booth, MD, η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία χρησιμοποιεί τον όρο "διαταραχή πόνου genito-pelvic" για να περιγράψει γενικά "επώδυνο σεξ ή πόνο με κολπική διείσδυση". Τα συμπτώματα μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν φόβο ή πόνο με γυναικολογικές εξετάσεις και δυσκολία στη χρήση ταμπόν. Όπως εξηγεί ο Booth, η δυσπαρειακή και η αιδοιοκολπίτιδα είναι άλλοι όροι που οι γυναικολόγοι συχνά χρησιμοποιούν για να περιγράψουν τον πόνο με το σεξ, αλλά αυτοί οι όροι συχνά "προορίζονται να είναι πιο περιγραφικοί παρά πραγματικά διαγνωστικοί". Ο vaginismus είναι μια πιο ειδική κατάσταση.

Ob-gyn Sherry Ross, MD, συγγραφέας της She-ology: Ο Οριστικός Οδηγός για την Εσώτερη Υγεία των Γυναικών. Περίοδος, εξηγεί τη διάγνωση του vaginismus όπως αυτή: "Ο vaginismus είναι μια κατάσταση όπου οι μύες του κόλπου συστέλλονται ακούσια, σφίγγοντας ή σπασμό, προκαλώντας πόνο στον κόλπο, σεξουαλική δυσφορία, καύση και προβλήματα διείσδυσης." Αυτά τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του σεξ, την τοποθέτηση ενός ταμπόν, ή κατά τη διάρκεια μιας πυελικής εξέτασης. Ο Shannon βίωσε τα συμπτώματα και με τους τρεις.

Όταν προσπαθήσαμε [να κάνουμε σεξ], απλά δεν λειτούργησε. Δεν το συζητήσαμε αργότερα, διότι πιστεύω ότι και οι δυο μας μπερδεύτηκαν για το τι πήγε στραβά.

Ο πόνος με την εισαγωγή ταμπόν ήταν η πρώτη ένδειξη του Σάνον ότι κάτι ίσως δεν είναι σωστό. «Πάντοτε αποφεύγω τα ταμπόν, αλλά δεν ήξερα αν αισθάνθηκαν διαφορετικά σε μένα ή αν ήταν άβολα σε όλους», λέει. Με τον vaginismus, το επίπεδο πόνου μπορεί να διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Όπως εξηγεί ο Booth, ο « vaginismus » είναι ένα φυσικό αντανακλαστικό που αντιστέκεται στην κολπική διείσδυση, σχεδόν σαν την αντανακλαστική αναλαμπή από μια πτύχωση στο μάτι. »Η τοποθέτηση ενός ταμπόν για κάποιον με vaginismus μπορεί να αισθανθεί οπουδήποτε από άβολα έως σκασίματα και το φύλο είναι προφανώς ακόμα πιο περίπλοκο . «Το αντανακλαστικό για να σφίξει το άνοιγμα του κόλπου μπορεί να γίνει τόσο συγκλονιστικό [ότι είναι] ασταμάτητο, με αποτέλεσμα την ιδέα της κολπικής συνουσίας ως φοβερή και επίπονη», λέει ο Booth.

Επειδή ο Shannon μόλις ένιωσε δυσφορία όταν εισήγαγε ένα ταμπόν, σε αντίθεση με τον οξύ πόνο, αγνόησε την ανησυχία της - μέχρι να εμφανιστούν τα συμπτώματα στο κολέγιο. "Είχα πετάξει πρόσφατα από έναν τύπο που βλέπα επειδή δεν ήμουν έτοιμος να κοιμηθώ μαζί του", λέει. "Μετά από αυτό, αποφάσισα ότι θα έπρεπε να χάσω την παρθενία μου, οπότε πήγα σπίτι με έναν άντρα που δεν γνώριζα πολύ καλά και του είπα ότι ήθελα να κάνουμε σεξ. Όταν προσπαθήσαμε, απλά δεν λειτούργησε. Τελικά μιλάμε γι 'αυτό αργότερα, γιατί νομίζω ότι και οι δυο μας ήταν λίγο συγκεχυμένοι για το τι πήγε στραβά ».

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Shannon βρισκόταν στη διαδικασία απόκτησης πτυχίου στον ιατρικό τομέα, οπότε γνώριζε αόριστα τον vaginismus, αν και όχι από τις λεπτομέρειες. Ακόμα, ήταν βέβαιος ότι το είχε και εξήγησε την άβολη σεξουαλική της εμπειρία σε λίγους στενούς φίλους ως απόδειξη. Τελικά, όμως, την έπεισαν ότι δεν θα μπορούσε να είναι αλήθεια. " Το δύσκολο πράγμα που αισθάνεσαι διαφορετικό είναι ότι κάνει κανείς να μην μιλάει για ένα θέμα, όταν μάλιστα μιλάς με άλλους είναι το μόνο πράγμα που μπορεί πραγματικά να οδηγήσει σε λύση ", εξηγεί ο Shannon. Μόνο μετά την ετήσια εξέταση της επιβεβαιώθηκε η διάγνωση.

Τι προκαλεί τον vaginismus;

Όσον αφορά την αιτία του γεννητο-πυελικού πόνου, δεν φαίνεται να υπάρχει σταθερή συναίνεση. Οι γιατροί είναι σίγουροι ότι συνδέονται με συναισθηματικούς παράγοντες όπως το άγχος και το άγχος καθώς και τους φυσικούς παράγοντες. Σύμφωνα με τον Ob-gyn Crystal Berry-Roberts, MD, οι δυνητικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τη "αιδοιοκολπική ατροφία, τη μειωμένη λίπανση κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής διέγερσης, το ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης και το προηγούμενο τραύμα στην γεννητική περιοχή". Οι ουλές από χειρουργική επέμβαση ή ακτινοβολία από τον καρκίνο μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε αυτό τον τύπο πόνου Όσο για τον vaginismus συγκεκριμένα, ο Berry-Roberts λέει ότι οι αιτίες μπορεί να αλληλεπικαλύπτονται με εκείνες που αναφέρονται παραπάνω, εκτός από " μια συγγενή ανωμαλία στην genito-πυελική περιοχή, μια φλεγμονώδη διαδικασία ή ένα νευρολογικό ζήτημα. " Περιττό να πούμε, αιτία είναι αποθαρρυντική στη χειρότερη και σκοτεινή στην καλύτερη περίπτωση.

Πόσοι άνθρωποι το έχουν;

Ακόμα κι αν ο vaginismus είναι μια καλά αναγνωρισμένη κατάσταση, μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο θα αποκαλύψει ότι ακριβή στατιστικά στοιχεία είναι δύσκολο να έρθουν κοντά. Στην πραγματικότητα, ορισμένες ιατρικές τοποθεσίες δεν αποκαλύπτουν καθόλου. Σύμφωνα με το Booth, αυτό οφείλεται στο στίγμα που περιβάλλει την κατάσταση. «Οι γυναίκες συχνά δυσκολεύονται να συζητήσουν το θέμα του πόνου με διείσδυση», λέει. Η αμηχανία είναι συχνά η αιτία, αλλά και ο απομονωτισμός - ο φόβος ότι κανείς άλλος δεν μιλάει γι 'αυτό πρέπει να είναι πολύ λανθασμένος ή φανταστικός ». Ο Ross συμφωνεί: "Πολλοί υποφέρουν στη σιωπή".

Αυτή η αμηχανία ή η απομόνωση είναι ατυχής, δεδομένου ότι μια μελέτη αναφέρει ότι ο χρόνιος πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ επηρεάζει περίπου το 15% του γυναικείου πληθυσμού . " Έχω αντιμετωπίσει πάρα πολλές γυναίκες με αιδοίο πόνο, κυριολεκτικά εκατοντάδες ", λέει ο Booth. "Τα καλά νέα είναι ότι συνήθως είναι ιδιαίτερα θεραπευτικά, ειδικά αν ο ασθενής είναι άνετος με επαναλαμβανόμενες επισκέψεις για να σημειώσει πρόοδο και να συζητήσει ανοιχτά το πρόβλημα". Φυσικά, ο vaginismus είναι πιο σπάνιος. "Αλλά έχω αντιμετωπίσει τουλάχιστον εκατό ασθενείς με αυτό μέσα από τα χρόνια. Τα καλά νέα είναι ότι ανταποκρίνεται πολύ καλά στη θεραπεία ", λέει ο Booth.

Πώς θεραπεύεται;

Η θεραπεία του vaginismus είναι προκλητική αλλά εντελώς δυνατή. Όπως το θέτει ο Ross, "Ο βαγνητισμός μπορεί να θεραπευτεί ανάλογα με το κίνητρο και την αποφασιστικότητα μιας γυναίκας να μην επιτρέψει αυτή την κατάσταση να τρέξει τη σεξουαλική και καθημερινή της ζωή".

Οι θεραπείες εξαρτώνται από μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά περιλαμβάνουν τη χρήση διαστολέων, αναισθητικών πηκτωμάτων, συμβουλών και φυσικής θεραπείας. Περιστασιακά, μια πολύ απλή χειρουργική επέμβαση μπορεί να θεραπεύσει το πρόβλημα.

Η ειδική περίπτωση του Shannon οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στο άγχος του σχολείου και της εργασίας, οπότε επωφελήθηκε από τακτικές συνεδρίες φυσιοθεραπείας. Είναι ενδιαφέρον ότι η θεραπεία δεν έβλαψε ποτέ φυσικά, μόνο συναισθηματικά. " Η διαδικασία θεραπείας ήταν πολύ συναισθηματικά δύσκολη για μένα ", λέει. "Στο χαμηλότερο σημείο, άρχισα να ανησυχώ για τη γονιμότητα. Νομίζω ότι συνολικά είχα τρεις ξεχωριστές« γιατί με; βλάβες που κάθονται στο αυτοκίνητό μου μετά από τις συνεδρίες θεραπείας μου. "

Το μέλλον για τους ασθενείς με το vaginismus

Από εδώ και πέρα, ο Σάνον θα επικεντρωθεί στην επούλωση της κατάστασης από την πηγή: άγχος. "Το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι η διαχρονική διαχείριση του άγχους", μας λέει. "Ο πυελικός πυθμένας μου και τα επίπεδα στρες μου είναι τόσο έντονα ενσωματωμένα που πραγματικά δεν μπορώ να αφήσω το άγχος μου να μη χειρίζεται."

Όσο για τις εμπειρίες του Σάνον με το σεξ; Όλοι μαζί εκτός από έναν ή δύο από τους συνεργάτες της δεν ήταν παρά κατανόηση και ευαισθησία. Αλλά, όπως και οτιδήποτε άλλο, είναι η περίεργη κριτική ή η αχαλίνωτη παρατήρηση ότι οι τσιμπήματα. Ο Shannon θυμάται μια κακή εμπειρία από το προηγούμενο έτος: «Αφού τελείωσα τα πράγματα με κάποιον που με ξόδευα, με έστειλε μερικά τρομερά αδιάφορα και εγωιστικά κείμενα , πήρα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το πτυχίο μου στην εκπαίδευση για την υγεία για να τον ενημερώσω ότι έχω μια γαμημένη ιατρική κατάσταση (όχι ένα «θηλυκό ζήτημα», όπως επέλεξε να την ονομάσει) και στη συνέχεια προχώρησα να εξηγήσω την έννοια του misogyny σε τον. (Πάμε, κορίτσι.)

Η διάγνωση δεν είναι ταυτότητα - είναι το πρώτο βήμα σε ένα ταξίδι της αυτοανακάλυψης και της σωματικής και συναισθηματικής θεραπείας. Όσο για τον Shannon, έχει καταλάβει τη σημασία της εκμάθησης για τον εαυτό της και της ακρόασης του σώματός της, σαφώς και επιφυλακτικά. "Δεν προσπάθησα καν να έχω σεξ με κάποιον σύντροφο μέχρι την ηλικία των 21 ετών, κάτι που είναι αργότερα από τους περισσότερους φίλους μου", μας λέει. "Νομίζω ότι σε κάποιο υποσυνείδητο επίπεδο, μπορεί να έχω ξέρατε ότι το σώμα μου δεν ήταν έτοιμο ... Είναι παράξενο να νομίζεις ότι το σώμα μου πρέπει να γνωρίζει κάτι περισσότερο απ 'όσο συνειδητά ήξερα " .

Για όσους αντιμετωπίζουν διεισδυτικό πόνο, ο Booth τάσσεται υπέρ της αντιμετώπισης του προβλήματος. «Αναζητήστε έναν γυναικολόγο ή ένα ειδικευμένο γυναικείο φροντιστή που μπορείτε να μιλήσετε ελεύθερα», λέει. "Να είστε διατεθειμένοι να περάσετε χρόνο με τον φροντιστή σας, περισσότερο από την ετήσια επίσκεψή σας, για να λύσετε το πρόβλημα το συντομότερο δυνατόν." Να είστε ανοικτός σε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που μπορεί να περιλαμβάνει ένα άλλο μέλος της ομάδας όπως ένα φυσιοθεραπευτή. να βελτιστοποιήσετε τη θηλυκότητά σας και να μην φοβάστε τη σεξουαλικότητά σας ".

Έχετε περισσότερες ερωτήσεις; Δοκιμάστε αυτό το ξεκάθαρο οδηγό από τον Sherry A. Ross, MD.

Έπειτα: ο απόλυτος οδηγός σας για τον έλεγχο των γεννήσεων.